Aan het einde van de oorlog krijgt Rotterdam opnieuw een grote klap te verduren: de Hongerwinter. In september 1944 raakt west-Nederland geïsoleerd. De voedsel- en brandstofvoorziening lopen vast. Kou en ondervoeding eisen duizenden slachtoffers. Met de bevrijding in zicht, maken de geallieerden afspraken met de Duitse bezetter om grootschalige voedselleveringen toe te staan. Blikken met ‘welfare biscuits’ worden het symbool van deze spectaculaire hulpoperatie.

Vanaf 29 april 1945 werpen Britse en Amerikaanse bommenwerpers voedsel af boven het hongerende westen. Dol van blijdschap zwaaien de Rotterdammers naar de ‘vliegende kruideniers’. Nog voor de bevrijding worden de vluchten aangevuld met scheepsladingen en vrachtwagentransporten. Alles wordt centraal verzameld voor een eerlijke verdeling. Ooggetuigen beweren dat ze letterlijk broden uit de hemel hebben zien vallen. In werkelijkheid worden zakken met vooral grondstoffen, voedselvetten en conservenblikken afgeworpen. De blikken met welfare biscuits zijn over de weg gebracht. Ze kunnen de val uit een vliegtuig nooit ongeschonden doorstaan.