Deze twee forse dobbelstenen horen niet bij een ontspannend spelletje, maar hebben een serieuzere herkomst. Ze zijn afkomstig uit het Zakkendragershuisje in Delfshaven, waar de leden van het zakkendragersgilde vanaf 1653 bijeenkwamen.

Zakkendragers waren sjouwers die in havengebieden werkten. Ze tilden aangevoerde goederen vanuit schepen op de wal en droegen ze naar pakhuizen in de buurt. Het beroep was zwaar. Zo woog een zak graan 90 kilo, terwijl het enige gereedschap van zakkendragers bestond uit een stuk touw en een balenhaak.

Wanneer er een schip moest worden gelost, luidde de gildemeester de klok en draaide een zandloper om. Zakkendragers die zich binnen 7 minuten meldden, kwamen in aanmerking voor werk. Kwamen er meer sjouwers dan nodig waren, dan werd er gedobbeld wie de zakken mocht sjouwen. Degenen die de hoogste ogen gooiden, mochten aan het werk. Het dobbelen werd ‘smakken’ genoemd en de houten bak waar de dobbelstenen in gegooid werd, heette de ‘smakbak’. Volgens sommige bronnen komt daar ook de uitdrukking ‘aan de bak komen’ vandaan.