Francina Schot (1816-1894) werd in Rotterdam geboren en heeft daar het grootste deel van haar leven doorgebracht. Ze begon al op jonge leeftijd met schilderen, maar volgde hiervoor geen opleiding. Op negentienjarige leeftijd exposeerde Francina voor het eerst in Rotterdam. Hierna volgden meer tentoonstellingen waarmee ze veel succes boekte. In 1847 werd ze erelid van de Amsterdamse Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten. Dat was een uitzonderlijke benoeming want vrouwelijke kunstenaars werden in die tijd nauwelijks toegelaten.

Francina schilderde voornamelijk bloemstillevens die ze tussen de 80 en 400 gulden verkocht, voor die tijd flinke bedragen. Haar inspiratie en studiemateriaal vond ze in de rozentuin van Pierre Henri Martin in Kralingen. Pierre genoot bekendheid als dierentemmer en zou later de eerste directeur van de Rotterdamsche Diergaarde worden, de voorloper van Diergaarde Blijdorp. Er bloeide een romance op in de rozentuin en het stel trouwde in 1850.

Toen Francina overleed liet ze onder meer dit portret van een leeuw na. Het stelt Nero voor, de lievelingsleeuw van Pierre die hij zelf ooit had getemd. Nero was al overleden toen Francina zijn portret maakte. Zij baseerde zich op een portret van Nero door de Belgische schilder Eugène Verboeckhoven, die de leeuw nog in levende lijve had gezien. Dat portret wordt bewaard in de collectie van ZOO Antwerpen.