Na haar opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten trouwde Henriëtte Lucardie (1877-1970) met jonkheer Maarten Reuchlin, wijnhandelaar in Rotterdam en zoon van Otto Reuchlin, medeoprichter van Holland Amerika Lijn. Ze werkte in een atelier aan de Wijnhaven, maar bracht ook veel tijd door in de bossen van Oisterwijk. Daar had Maarten een villa met een atelier voor Henriëtte laten bouwen. Na zijn dood woonde Henriëtte enkele jaren in Parijs, maar keerde vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog weer terug naar Rotterdam. Daar werd haar atelier verwoest bij het bombardement van 14 mei 1940.

Henriëtte schilderde van alles: landschappen, portretten, stillevens en stadsgezichten. Ze had succes met haar werk en exposeerde regelmatig. Op 91-jarige leeftijd ontving ze van de Rotterdamse Kunststichting de penning van de Leuve vanwege haar bijzondere verdienste als kunstenaar.

In 1965 deed Henriëtte mee aan de ‘Salon van de Maassteden’, een tweejaarlijkse tentoonstelling in het Stedelijk Museum Schiedam. Daar liet Henriëtte een impressie zien van het splinternieuwe Dijkzigt Ziekenhuis. De voorstelling komt wat wazig over, maar het hoofdgebouw aan de ’s-Gravendijkwal is goed te herkennen aan zijn karakteristieke driedeling.

Het Dijkzigt Ziekenhuis werd gebouwd als vervanging van het Coolsingelziekenhuis dat door het bombardement grotendeels was verwoest. Henriëtte woonde in die tijd aan de Westzeedijk en heeft dus de bouw van het ziekenhuis van dichtbij kunnen volgen. Onlangs is het gehele complex gesloopt. Op deze plek zal een nieuwe locatie van het Erasmus Medisch Centrum verrijzen.