De prachtige tentoonstelling Ik kook dus ik ben in het Wereldmuseum, te zien tot en met 30 juli 2017, neemt de bezoeker mee op een wereldreis door de keuken. Onze stad met zijn rijke diversiteit aan eetculturen is het perfecte vertrekpunt. Niet zo vreemd dus dat je in de tentoonstelling ook heel wat voorwerpen uit de collectie van Museum Rotterdam tegenkomt. 

De tentoonstelling begint zelfs met onze kleine maar zeer compleet uitgeruste Rotterdamse poppenkeuken, die in het affiche bovendien op het hoofd van Abdelkader Benali prijkt. Deze volledig werkende 19e eeuwse speelkeuken van de kleine Sibilla is een pronkstuk uit onze collectie. Het geeft een beeld van de Rotterdamse keuken én de maatschappelijke verhoudingen in die tijd.

Sibilla van Embden kreeg dit keukentje van haar tante in 1868, twee weken na haar vierde verjaardag. In een brief beschrijft tante de inventaris en de exacte plaats van de voorwerpen. Zo horen in de kast op het bovenste schap ‘drie vleesschotels opstaande, daarvoor 12 borden, 6 wijn, 6 Bierglazen, Karaf, een wit aardewerk peperbus, mostaardpot en zoutvaatje’.

Met het fornuis en de pannetjes kan Sibilla echt gaan koken, geholpen door een handgeschreven kookboekje. Als een echte huisvrouw leert ze toezien op haar personeel: vijf poppen, gekleed naar de mode van 1853. De werkmeid draagt haar beste kleding, de linnenmeid haar gewone kleren en de keukenmeid is in werkkleding.

Behalve een huisknecht in livrei is er nog een dienknecht voor speciale gelegenheden. Voor deze poppen werden ‘vijf ordinaire hoofden’ besteld, seriematig geproduceerde kopjes van papier-maché. De zesde pop is ‘eene dame zoo als de ondergetekende’, schreef tante in het miniatuur aantekenboek. Haar hoofdje is gemaakt van verfijnd porselein. Verschil moet er zijn!