Onlangs is Rotterdam door The New York Times getipt als een van de steden die je in 2025 moet bezoeken. Wist je dat al meer dan een eeuw geleden buitenlandse toeristen door Rotterdam wandelden?

De Franstalige Baedeker-reisgids uit 1894 beschrijft het oude stadhuis aan de Kaasmarkt als een ‘édifice moderne qui a un portique d’ordre ionique’. Volgens de gids was het gebouw een moderne vernieuwing in het stadsbeeld: geen avant-garde, maar een solide en eigentijds contrast met de omringende 17de-eeuwse bebouwing. Het portaal rustte op kolossale zuilen van de Ionische orde, een bouwstijl uit de Griekse oudheid.

Het oude stadhuis kende een lange bouwgeschiedenis. Het was ondergebracht in het gasthuis aan de Hoogstraat dat onderdak bood aan reizigers en zieken. Toen het gasthuis in 1576 naar een andere locatie verhuisde, werd het pand omgebouwd tot een volwaardig stadhuis. Rond 1830 onderging het gebouw een ingrijpende renovatie: de hoofdingang werd verplaatst naar de Kaasmarkt en de gevel kreeg een classicistisch uiterlijk. Maar achter deze imposante façade gingen benauwde vertrekken, donkere gangen en sombere trappenhuizen schuil - een groot verschil met de grandeur van de buitenkant!

Door de snelle groei van Rotterdam en de uitbreiding van het ambtenarenapparaat werd het oude stadhuis aan de Kaasmarkt uiteindelijk te klein. Daarom werd besloten een nieuw en ruimer stadhuis te bouwen aan de Coolsingel dat in 1920 officieel werd geopend. Het oude stadhuis bleef behouden, maar werd tijdens het bombardement van 14 mei 1940 verwoest. Op de plek van het oude stadhuis opende in 1983 de Centrale Bibliotheek haar deuren.

Tip: in Museum Rotterdam ’40-’45 NU kun je een zinken model uit ca. 1875 van het oude stadhuis bekijken.