'Bij een televisie-uitzending ... zag ik toevallig dat bij Christies een schilderij onder de hamer zou komen uit oud bezit van het Historisch Museum', begint een brief van 13 september 1983 van directeur Dolf Meyerman aan de wethouder. In die uitzending scheerde de camera van de NOS in hoog tempo langs de opgestapelde spullen van een failliet verklaarde huisjesmelker terwijl de nieuwslezer vertelde dat al de bezittingen van deze Rotterdamse krottenkoning op bevel van de belastingdienst zouden worden geveild.

Natuurlijk probeerde het museum het schilderij buiten de veiling houden – daar ging die brief over. Een vermelding in het aanwinstenboek van 1905, een mededeling in het jaarverslag van 1915 en een foto uit datzelfde jaar zetten de claims kracht bij. Desondanks ging de verkoop van het stuk door. Wegens de hoge prijs heeft het museum het schilderij niet kunnen terugkopen. Wel werd op dezelfde veiling een immens schoorsteenstuk in contemporaine lijst van Dionys van Nijmegen verworven. De wat ongewone voorstelling, Mozes trapt op Farao's kroon, komt ook op een ander Rotterdams schoorsteenstuk voor.

Daarmee is het aangekochte doek een uitstekend voorbeeld van het soort behangselstukken waarmee het atelier van de familie Van Nijmegen de hele achttiende eeuw door de huizen van de Rotterdamse elite decoreerde.