Onlangs is Rotterdam door The New York Times getipt als een van de steden die je in 2025 moet bezoeken. Wist je dat al meer dan een eeuw geleden buitenlandse toeristen door Rotterdam wandelden?

De Duitstalige Baedeker reisgids uit 1914 geeft in zijn stadstour een beschrijving van de Grote of St. Laurenskerk. Bezoekers kunnen binnenkomen via het kerkkantoor aan de oostkant, en de entree bedraagt 25 cent. De gids is onder de indruk van de ruimte, maar vindt het jammer dat het zicht hierop door houten banken wordt belemmerd. Te bekijken zijn drie marmeren grafmonumenten, een geelkoperen koorhek en een groot orgel dat zich kan meten met die in Haarlem. Voor nog eens 25 cent geeft de koster toegang tot de toren die 325 treden telt. Eenmaal boven kun je de torens van Brielle, Delft, Den Haag, Gouda, Leiden en Dordrecht zien, aldus de gids.

De Laurenskerk is het oudste gebouw van Rotterdam. De bouw begon in 1449 en werd een eeuw later voltooid, op de toren na. Iedereen hielp mee bij de bouw, inclusief vrouwen en kinderen. Nieuwe inwoners van Rotterdam moesten drieduizend bakstenen aan de kerk schenken. In 1622 kreeg de toren een bekroning, maar die werd ruim twintig jaar later afgebroken vanwege bouwvalligheid. Sindsdien heeft de Laurenskerk een stompe toren.

Tijdens het bombardement van 14 mei 1940 werd de Laurenskerk zwaar beschadigd, maar de toren bleef wonder boven wonder overeind. Het duurde tot 1968 voordat de kerk volledig was herbouwd. Hoewel de Laurenskerk op de stadsplattegrond van de reisgids Lonely Planet staat, ontbreekt een toelichting.

Tip: in Museum Rotterdam ’40-’45 NU kun je een zilveren model uit 1912 van de Laurenskerk bewonderen. En een bezoek aan de kerk is natuurlijk ook de moeite waard!