In 2015 is het 75 jaar geleden dat het oude stadshart van Rotterdam werd gebombardeerd. Zodra de branden waren uitgewoed, maakte Rotterdam zich op voor de wederopbouw. In december 1940 was 'de puin', zoals dat in de volksmond heette, geruimd en kon men starten met de eerste bouwwerkzaamheden.

Maar tot die tijd was het verwoeste gebied voor de Rotterdamse jeugd een speelterrein geweest met een ongelooflijke aantrekkingskracht. Het was weliswaar streng verboden om achter de afzettingen te komen, maar de jeugd wist de politie te omzeilen en struinde als schatgravers door de ruïnes waar de puinruimers een oogje dichtknepen.

Het werk van deze puinruimers was niet alleen fysiek maar ook psychisch zwaar; naar schatting 800 Rotterdammers kwamen om tijdens het bombardement waarvan velen onder het puin bedolven raakten.

De Rotterdamse schilder Gerard van Zwieten heeft een jaar na het bombardement dit aangrijpende portret van een jonge man gemaakt die te midden van 'de puin' van Rotterdam staat. Zijn huidskleur is asgrauw, net zo grauw als de puinhopen achter hem, en zijn ogen zijn strak op ons gericht. Er liggen dan nog vier zware oorlogsjaren in het verschiet.

Liesbeth van der Zeeuw, conservator