Illustrator Bart van Leeuwen (1937) woonde tijdens het bombardement van 14 mei 1940 in Kralingen. Terwijl hun huis in vlammen opging, vluchtte zijn moeder met hem door de brandende straten naar een schuilkelder. Onderweg kon ze geen redding bieden aan iemand die met zwaaiende armen uit het puin om hulp riep. Toen ze jaren later het beeld ‘De verwoeste stad’ van Zadkine zag, deden de omhoog geheven armen haar denken aan die traumatische gebeurtenis. Bart draagt de herinnering van zijn moeder met zich mee en heeft die in een schilderij verbeeld.

In 2013 reed Bart op een dag met de tram langs het nieuwe Centraal Station in aanbouw. Hij vond het een spectaculair gebouw en zag het als bekroning van de wederopbouw van Rotterdam. Het idee borrelde bij hem op om het beeld van Zadkine naar het Stationsplein te verplaatsen ‘als herinnering aan de lange weg die Rotterdam sinds 1940 was gegaan’, aldus Bart. Hij legde zijn idee voor aan de gemeenteraad waarop een levendige discussie in de stad ontstond tussen voor-en tegenstanders.

Uiteindelijk besloot het college van B&W dat het beeld op Plein 1940 moest blijven, een locatie die Zadkine zelf had uitgekozen. Bart was diep teleurgesteld en om dat te verwerken schilderde hij het Stationsplein met het beeld van Zadkine zoals hij dat voor ogen zag. Op het plein krioelt het van de mensen, de wapperende vlaggen dragen bij aan een feestelijke sfeer. Het beeld van Zadkine heeft veel bekijks en wordt met mobieltjes gefotografeerd.

Een vergelijking tussen het schilderij van Bart en dat van Rotterdammer Kees de Voogt uit 1957 laat zien hoe spectaculair deze omgeving in meer dan zestig jaar is veranderd. Op het schilderij van De Voogt is een deel van het splinternieuwe Centraal Station van Sybold van Ravesteyn te zien, een van de iconen van de wederopbouw en in 2008 gesloopt.

Bart heeft onlangs zijn twee schilderijen aan Museum Rotterdam geschonken.