Loes Veenstra (1933-2016) kwam als schipperskind ter wereld in het huis van haar oma in de 3e Carnissestraat. Toen ze tien dagen oud was, stapte haar moeder met Loes in de armen weer aan boord. Aan het eind van de oorlog werd het schip gevorderd door de Duitsers en keerde het gezin terug naar Rotterdam. Op haar veertiende ging Loes werken. Ze begon als strijkster en werkte daarna in een ijzerfabriek aan de Waalhaven. Daar was ze één van de eerste vrouwen in het bedrijf die een ijzerzaag mocht bedienen.

Als jonge moeder breide Loes truitjes, borstrokjes en luierbroekjes voor haar twee dochters. Rond 1955 begon ze truien te breien. Ze kon maar moeilijk stilzitten met haar handen en bijkomend voordeel was dat ze dan minder rookte, vertelde Loes ooit. Ze breide zonder patronen, ze had niet het geduld om die te lezen: ‘De trui ontstaat terwijl ik bezig ben’.

Museum Rotterdam ontdekte Loes in 2012 in het kader van een erfgoedproject op Zuid. Haar huis lag toen volgepakt met ca. 550 truien. In samenwerking met ontwerpstudio Wandschappen en buurtbewoners werd een vrolijke flashmob gemaakt waarin de truien voor het eerst worden gedragen. Loes zit in de flashmob op een troon en is even koningin van Carnisse:

De Rotterdamse vormgever Christien Meindertsma maakte een boek waarin alle truien zijn afgebeeld en won daarmee de Dutch Design Award 2013. Door alle aandacht werden de truien van Loes wereldberoemd en reisden van Tokio tot São Paulo. Uiteindelijk is een groot deel van de truien geveild waarvan de opbrengst naar Loes ging.